Po co ćwiczy się z dziećmi na piłce….?

    Reakcje równoważne są wyrazem współdziałanie kory mózgowej, jąder podkorowych i móżdżku. W rozwoju są one o krok do tyłu w porównaniu z umiejętnościami dziecka, to znaczy- na przykład u dziecka, które próbuje siedzieć, reakcje równoważne są dobrze rozwinięte w pozycji leżącej. W przebiegu prawidłowego rozwoju ruchowego rozwijają się one u dzieci automatycznie. Natomiast u dzieci z zaburzonym rozwojem reakcje te mogą nie występować samoistnie. Dlatego konieczne jest wykonywanie odpowiednich ćwiczeń. Ćwiczenia można wykonywać, gdy dziecko leży na brzuchu, siedzi lub z wykorzystaniem takich pomocy jak kocyk, wałek i piłka rehabilitacyjna.

     Cechą piłki jest to, że jest okrągła i chce się toczyć- jest labilnym i trudnym do okiełznania przyrządem rehabilitacyjnym. Dlatego piłka nie nadaje się do rehabilitacji każdego dziecka, a terapeuta prowadzący ćwiczenia na piłce musi mieć doświadczenie w tym co robi, powinien indywidualnie do każdego dziecka dobierać ćwiczenia oraz tempo tych ćwiczeń, musi być skupiony nad tym co robi, aby okiełznać piłkę i nie dopuścić do upadku dziecka z piłki. Podczas ćwiczeń dziecko musi czuć się bezpiecznie, dlatego nie powinny być gwałtownie wykonane, z częstą zmianą kierunku. Przy każdym ćwiczeniu należy poczekać na ruchową odpowiedź dziecka. Powtarzane ćwiczenia trzeba dostosować do możliwości dziecka.

     Co dają ćwiczenia na piłce?

    Piłka wyzwala aktywność całego dziecka, gdy je położymy na niej i próbujemy wyprowadzić z równowagi. Jest wspaniałą pomocą do ćwiczenia równowagi- jest na niej mniej punktów podporu niż na płaskim podłożu, dlatego dzidzia musi się bardziej postarać aby utrzymać na piłce równowagę.

Inne dobroczynne działanie piłki na bobasa to poprawa ruchomości, dostarczanie doświadczeń czuciowo-ruchowych, wyzwalanie automatycznych reakcji postawy, doskonalenie koordynacji i stabilizacji ciała.

Na piłce można znormalizować napięcie mięśniowe, przy czym należy wiedzieć o tym, że w zależności od tego jaki problem z napięciem ma dziecko, piłka powinna mieć odpowiednią twardość. Przy pracy z dziećmi wiotkimi (z obniżonym napięciem mięśniowym) piłka powinna być bardziej nadmuchana, ponieważ twarda piłka daje mniej punktów podporu, a to wymaga od dziecka większej aktywności. U dzieci ze wzmożonym napięciem mięśniowym ( spastycznym) może być mniej powietrza, bardziej miękka piłka spowoduje to, że dziecko będzie czuło się bezpieczniej, a co za tym idzie łatwiej będzie je można rozluźnić. Istnieje również zasada taka, że im większa i bardziej miękka piłka tym łatwiejsza, im mniejsza i twardsza tym trudniejsza.

     Jak ćwiczyć dzieci?

    Dobrze jest mieć piłkę do domu, ponieważ jest świetnym sprzętem, który w domu urozmaica zalecane ćwiczenia. Powoli wdrażam rodziców w czynności, które można wykonywać na piłce. To ile przekazuję tego typu wiadomości rodzicom zależy przede wszystkim od tego czy rodzic chce używać piłki, jakie ma umiejętności oraz czy czuje się bezpiecznie w takiej roli. Często jest tak, że piłka służy jako uspokajacz (łagodne kołysanie), nawet na bardzo rozżalone dzieci. Zaczynam od położenia dziecka na brzuch i delikatnego huśtania do przodu i do tyłu. Dzieci to uwielbiają i często uspokajają się podczas tego huśtania. Przy asymetrii czy kręczu szyi układa się głowę w odpowiednią stronę, by przy okazji rozciągały się przykurczone mięśnie. Zostając w leżeniu na brzuchu można stymulować u dziecka podnoszenie głowy, przenoszenia ciężaru ciała z jednej strony na drugą, obciążanie rąk, ćwiczenie odruchu obronnego, przechodzenie do czworaków…

Proponuję też obroty z brzucha na plecy i z pleców na brzuch wydobywając aktywność dziecka. Jak już dziecko leży na plecach: obciążanie boków, unoszenia w tej pozycji głowy, przechodzenie do siadu na różne sposoby oraz moje ulubione ćwiczenie równowagi w pozycji leżącej, siedzącej, czworaczej…

Katarzyna Bruska- Bartoszek