STYMULACJA ROZWOJU DZIECKA

 Stymulacja rozwoju różni się od regularnej rehabilitacji.

Stymulację rozwoju stosujemy u dzieci zdrowych, które z jakiegoś powodu zatrzymały się nabywaniu kolejnych, nowych umiejętności. Należy pokazać im wtedy w jaki sposób dana umiejętność powinna być wykonana i powtarzać ją tak długo, aż dla dziecka stanie się ona oczywista. Do tych umiejętności zaliczam: obroty, pełzanie, raczkowanie i siadanie.
Wynikiem ich braku mogą być rozmaite powody takie jak nieprawidłowe napięcie mięśniowe, słabe centrum, rozleniwienie dzidzi, niski temperament, ograniczenie swobodnego ruchu dziecka, nadmierne wyręczanie go, albo robienie za dużo rzeczy za dziecko. Nie zamierzam w tym miejscu różnicować powodów „zatrzymania” rozwoju dziecka. Jednak zaznaczam, że konieczna jest wizyta u fizjoterapeuty pediatrycznego w celu konsultacji dziecka. Na takiej wizycie powinno się znaleźć problem i od razu wyeliminować go oraz poinstruować rodzica w jaki sposób może on stymulować rozwój swojego maleństwa w domu wplatając określone ćwiczenia w życie codzienne. Osobiście każdego małego pacjenta traktuję indywidualnie i wszystko na wizycie dokładnie pokazuję i tłumaczę. Ten oto artykuł ma służyć jako ściąga.

 

Zacznijmy od początku.

1.     1.  Podstawą jest wyrównanie napięcia mięśniowego w całym ciele malucha oraz wzmocnienie centrum. Zrobimy to za pomocą trzech podstawowych ćwiczeń, które zawsze pokazuję na pierwszej wizycie. Są one opisane w artykule pt "Instruktaż ćwiczeń przeznaczony dla niemowląt z napięciem mięśniowym".

 

2.      2.  Prawidłowe noszenie dziecka wspomaga rozwój dziecka. Wszystko opisałam w artykule "Prawidłowa pielęgnacja niemowlaka".

             Zapraszam do linku: https://resources.blogblog.com/blogblog/data/1kt/transparent/white80.png

3.      3. Stymulacje pomagające dziecku jeszcze bardziej wzmocnić centrum, wypracować trakcję oraz nauczyć siadać.

Dziecko leży na plecach. Otwórz jego dłoń i połóż ją na podłożu stroną wewnętrzną. Połóż swoją dłoń miękko na otwartą dłoń dziecka w celu przytrzymania. Twoja cała ręka idzie po ukosie między zgiętymi nogami dziecka. Przechyl dziecko na bok. Drugą twoją ręką chwyć drugą rękę dziecka nad nadgarstkiem i lekko pociągnij ku dołowi, tak jakbyś chciał/a nadać tylko kierunek ruchu, a nie wyręczyć dziecko. Dziecko powinno podnieść głowę nad podłoże z brodą skierowaną ku dołowi. Przytrzymaj chwilę- kilkanaście sekund, po czym zrób to samo na drugą stronę.

 

To samo ćwiczenie można zrobić w formie „butonierki”. Obejmij dłońmi dziecka jego stawy skokowe czyli kostki, trzymaj pewnie, ale nie musi być mocno, tak żeby nie zadawać bólu dziecku. Powoli przeturlaj dziecko na jedną stronę tak żeby podążało za twoim ruchem, aby mogło zarejestrować zmianę pozycji. Teraz na boku twoja dłoń spoczywa grzbietem na podłożu, a w niej nadal trzymasz stópkę i dłoń dziecka. Natomiast drugą twoją dłonią- z drugą dłonią i stópką dziecka- pociągasz lekko ku dołowi tak, żeby dzidzia uniosła głowę nad podłoże z brodą skierowaną ku dołowi. Przytrzymaj chwilę- kilkanaście sekund, po czym zrób to samo na drugą stronę.

 

4.    4.   Stymulacja obrotu.

Stymulacja obrotu z pleców na brzuch. Dziecko leży na plecach. Po stronie dziecka, na którą będzie robiony obrót powinna być wyprostowana noga. Zegnij drugą nogę po skosie i skręć miednicę nadając kierunek ruchowi. Poczekaj- dziecko powinno podjąć inicjatywę i powoli zrobić obrót. Czasem wymaga to cierpliwości- nie rób dziecko, masz nim tylko kierować.

 

Stymulacja obrotu z brzucha na plecy. Dziecko leży na brzuchu. Po stronie dziecka, na którą będzie robiony obrót noga i ręka powinna być wyprostowana. Zegnij drugą nogę po skosie do brzucha nadając kierunek ruchowi. Poczekaj cierpliwie.

Dziecko zazwyczaj zatrzymuje się w pewnych sekwencjach ruchu, a tym samym zapamiętuje je. Szczególnie ważna dla rozwoju dziecka i nabywaniu innych, kolejnych umiejętności jest tzw reakcja amfibii. Pozwól dziecku robić obroty w jedną i drugą stronę w jego tempie. 

5.   5.Ćwiczenia naprzemienności. Zaczynasz od nóg. Wykonujesz ruchy naprzemienne nogami- zginasz jedną nogę, a drugą prostujesz. Rób to w tempie- raz jedną nogę raz drugą po 10 razy. Zgięta noga swój ruch zakończa lekkim dociskiem do biodra. Potem ćwiczenia naprzemienności rąk po 10 razy na każdą rękę. Na sam koniec zrób ćwiczenia naprzemienności ręka- noga czyli łączysz prawe kolano z lewą dłonią, na przemian lewe kolano z prawą dłonią- 10x na każdą stronę.

 

6.     6.  Stymulacja pełzania. Po wykonaniu ćwiczeń naprzemienności przewróć dzidzię na brzuch- już wiesz jak to zrobić prawidłowo. Jedną dłonią daj podparcie dla stopy dziecka, a drugą chwyć za przeciwny nadgarstek  dzidzi i poprowadź ruch ku przodowi jednocześnie dwoma rękami, a potem zmiana.

 

Jeśli dziecko samo operuje rękami do przodu, daj obiema dłońmi podpór stopom dzidzi zginając raz jedną, raz drugą nogę.

 

7.       7.Siad na piętach. Ta pozycja pozwala dziecku na kilka ważnych rzeczy: zgięcie nóg rozluźnia je, rozciąga się kręgosłup, wzmacniają się mięśnie brzucha, umożliwia podpór na rękach od góry wzmacniając je, wypracowuje reakcję STOS, która jest potrzebna do raczkowania, umożliwia poznanie pozycji wyższej niż leżenie, przygotowuje do bujania się, a to jest początkowa faza raczkowania, umożliwia siadanie przez rotację miednicy

Posadź dziecko na piętach- stopy dziecka powinny być skierowane do środka. Połóż obie dłonie w okolicy miednicy dziecka i ściągaj ją ku dołowi. Jeśli dziecko dobrze reaguje możesz zrobić rotację miednicy i przytrzymaj kilkanaście sekund, po czym zrób to samo na drugą stronę. Poczekaj- być może dziecko przejmie inicjatywę i spróbuje usiąść bokiem. 

Tą samą kombinację ruchów możesz zrobić na wałku.

 

Jeśli zastosujesz te ćwiczenia w formie zabawy i wpleciesz je w życie codzienne bez wysiłku i tak żebyście oby dwoje mieli z tego frajdę, zapewniam, że dzidzia szybko nadrobi swoje zaległości.

Trzymam kciuki!

Mgr Katarzyna Bruska Bartoszek